“Dímelo con los ojos” Alfredo Gómez Cerdá
Está é a segunda vez que o Departamneto de Lingua Castelá achega este autor xuvenil ao alumnado de 3º da ESO.
Nótase que coñece ben ao público a quen comunmente se dirixe porque pasa a falar directamente incidindo naquelas cuestións polas que os seus lectores acostuman interesarse. A principal, de onde vén a inspiración. Pois Gómez Cerdá aclara que vai aparecendo por moitos camiños, en forma dunha anécdota, dunha conversa, unha noticia nun xornal, unha viaxe… o caso é que apareza un fío do que empezar a tirar. Despois ten que mesturarse eso que vén de fóra co que xa leva o autor dentro, o seu mundo interior, o seu xeito de entender o mundo que nos rodea e a xente coa que vivimos. Un tercer ingrediente é necesario, documentarse sobre o tema que vamos a tratar. Neste caso, o autor acompañou a un grupo de rapaces autistas un día de campamento para caracterizar a Miguel, un dos personaxes.
Un consello para os que queiran escribir?..., ler moito, lendo apréndese a escribir. E ademáis facerse moitas preguntas.
E qué se sente cando se remata un libro?, pregunta outro dos alumnos… Dúas sensacións: pena por abandonar aos personaxes e tamén satisfacción por ter rematado o traballo.
O alumnado gustou moito do libro e agradeceu a presenza do autor e as dedicatorias que fixo nos seus exemplares.
Nótase que coñece ben ao público a quen comunmente se dirixe porque pasa a falar directamente incidindo naquelas cuestións polas que os seus lectores acostuman interesarse. A principal, de onde vén a inspiración. Pois Gómez Cerdá aclara que vai aparecendo por moitos camiños, en forma dunha anécdota, dunha conversa, unha noticia nun xornal, unha viaxe… o caso é que apareza un fío do que empezar a tirar. Despois ten que mesturarse eso que vén de fóra co que xa leva o autor dentro, o seu mundo interior, o seu xeito de entender o mundo que nos rodea e a xente coa que vivimos. Un tercer ingrediente é necesario, documentarse sobre o tema que vamos a tratar. Neste caso, o autor acompañou a un grupo de rapaces autistas un día de campamento para caracterizar a Miguel, un dos personaxes.
Un consello para os que queiran escribir?..., ler moito, lendo apréndese a escribir. E ademáis facerse moitas preguntas.
E qué se sente cando se remata un libro?, pregunta outro dos alumnos… Dúas sensacións: pena por abandonar aos personaxes e tamén satisfacción por ter rematado o traballo.
O alumnado gustou moito do libro e agradeceu a presenza do autor e as dedicatorias que fixo nos seus exemplares.
Ningún comentario:
Publicar un comentario